Η πολιτική αστάθεια που επέφερε το δημοψήφισμα στα Σκόπια, είχε ως αποτέλεσμα την έναρξη έντονης σεναριολογίας περί πρόωρων εκλογών. Άλλωστε, αυτό είναι και το κεντρικό θέμα συζήτησης στα πηγαδάκια της Βουλής, στα καφενεία, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς κλπ.
Της Θάλειας Χούντα
Δημοσιογράφου
Το μέγα ερώτημα παραμένει, το ποιος θα είναι ο τρόπος, που θα επιλεγεί από τον Πρωθυπουργό, για να οδηγήσει τη χώρα στις κάλπες;
Πρώτο σημείο που πρέπει να εξετάσουμε είναι, το εάν υπάρχει αριθμητική επάρκεια της υπάρχουσας Βουλής, για να υπερψηφίσει πρόταση μομφής εναντίον της Κυβέρνησης.
Σύμφωνα με το άρθρο 84 του Συντάγματος, η πρόταση μομφής, θα πρέπει να λάβει 151 ψήφους. Όμως στην περίπτωση που αυτός ο αριθμός δεν είναι εφικτός, το Σύνταγμα δίνει την δυνατότητα στην Κυβέρνηση, να συνεχίζει, να βρίσκεται στην εξουσία ακόμα και με 145 βουλευτές. Κοινώς, θα πρόκειται για κυβέρνηση μειοψηφίας, η οποία θα κυβερνά ασθμαίνοντας, για έξι ακόμα μήνες, μέχρι την κατάθεση εκ νέου πρότασης μομφής εις βάρος της.
Άρα, οι “απειλές” του κυβερνητικού εταίρου Πάνου Καμμένου περί αποχώρησης από την κυβέρνηση εξαιτίας της Συμφωνίας των Πρεσπών, δεν συνεπάγεται ταυτόχρονη πτώση της κυβέρνησης.
Οι “πρόθυμοι” βουλευτές για να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση υπάρχουν και είναι ήδη ανάμεσα μας.
Ήδη η ορολογία της «κυβέρνησης μειοψηφίας έχει αρχίσει και κυκλοφορεί σαν κάτι δεδομένο και μάλιστα, αναλύεται και στα τηλεοπτικά πάνελ σαν μια φυσιολογική πολιτική κατάσταση.
Είναι γεγονός ότι με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ τα έχουμε βιώσει όλα και ακόμα περισσότερα απ’ αυτά που μπορεί να φανταστεί ανθρώπινος νους.
Η περιβόητη ορολογία της λαϊκής εντολής έχει εξαφανιστεί και έχει αντικατασταθεί από την ορολογία «κυβέρνηση της μειοψηφίας».
Περί πολιτικής δεοντολογίας ούτε λόγος να γίνεται, διότι η εξουσία είναι γλυκιά και η κυβέρνηση “πρώτη φορά αριστερά” έχει αποδείξει με κάθε μεγαλείο, ότι είναι αχόρταγη πολιτικά και από την καρέκλα της εξουσίας δεν προτίθεται να αποχωρήσει ούτε τόσο εύκολα αλλά ούτε και τόσο γρήγορα
Στο άλλο στρατόπεδο, στα Σκόπια, υπάρχει η αντίστοιχη πολιτική αναταραχή. Αν ο Ζάεφ αποτύχει να εξασφαλίσει τις 80 ψήφους που προβλέπεται για την αναθεώρηση του Συντάγματος, η προσφυγή στις κάλπες, περί τα τέλη Νοεμβρίου, αποτελεί μονόδρομο.
Το χειρότερο σενάριο είναι, να μην εξασφαλίσει ούτε στην καινούρια Βουλή τον επιθυμητό αριθμό ψήφων, τινάζοντας στην κυριολεξία στον αέρα την πολυπόθητη ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ.
Άρα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ συνεχίζει ακάθεκτη το κυβερνητικό της έργο.
Στην περίπτωση όμως που ο Ζάεφ επιτύχει την Συνταγματική επικύρωση της Συμφωνίας και την αναθεώρηση του Συντάγματος, τότε αλλάζουν άρδην οι πολιτικές ισορροπίες στην χώρα μας, με τον πολιτικό συγκυβερνήτη Καμμένο να καταψηφίζει τη συμφωνία – κατά δήλωσή του – για λόγους αμιγώς ψηφοθηρικούς. Όμως την κυβέρνηση δεν μπορεί να την ρίξει, ακόμα και αν το έχει υποσχεθεί στον ίδιο του τον εαυτό.
Ποια θα είναι η πολιτική συνέχεια μιας χώρας, η οποία μόλις βγήκε από τα Μνημόνια, αλλά ουδείς δεν το έχει καταλάβει στην καθημερινότητά το;. Ποιο θα είναι το αφήγημα της «κυβέρνησης μειοψηφίας» προς τους Ευρωπαίους εταίρους, οι οποίοι δεν θα μπορούν να στηριχθούν επ’ ουδενί σε μια ετοιμόρροπη κυβέρνηση;
Άρα, ίσως αυτό που δεν μπορεί να πράξει ο Καμμένος, το επιτύχει η γείτονα χώρα, αφού οι εκεί ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις θα συμπαρασύρουν και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Τελικά, η «πρώτη φορά κυβέρνηση αριστερά», διαπιστώνει ότι το πυροτέχνημα για την ονοματοδοσία των Σκοπίων, στο οποίο τόσο πολύ είχε επενδύσει πολιτικά, έμελλε να μετατραπεί το προσωπικό της πολιτικό Βατερλώ.
Πηγή: https://fimotro.gr
