Οι εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων είναι ραγδαίες και όλα μοιάζουν έτοιμα, για να εκραγούν ανά πάσα στιγμή. Μία έκρηξη με πολλές προεκτάσεις, με απρόβλεπτες συνέπειες και με πολλούς εμπλεκόμενους. Μία έκρηξη, που σίγουρα δεν μπορεί να μας αφήσει ανεπηρέαστους.
Όλα τα στοιχεία δείχνουν, ότι η πολεμική σύγκρουση μεταξύ Σερβίας και Κοσσυφοπεδίου είναι ζήτημα ωρών και αυτομάτως οι μνήμες όλων πηγαίνουν στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας και όσα γεωπολιτικά και εθνικά ακολούθησαν.
Όλοι είναι, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, ανακατεμένοι και τώρα και ο καθένας έχει τις δικές του επιδιώξεις. Η Ρωσία στηρίζει την Σερβία και το έχει αποδείξει σε διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο. Η Τουρκία στηρίζει το Κοσσυφοπέδιο, με δωρεές στρατιωτικού υλικού και υπό το πρόσχημα του ¨μουσουλμανισμού¨, δωρεές που γίνονται μέσω της Αλβανίας, η οποία, επίσης, δεν έχει σταματήσει να ονειρεύεται την ¨Μεγάλη Αλβανία¨. Οι εθνότητες και οι θρησκευτικές διαφορές μεγάλων τμημάτων των πληθυσμών παίζουν τον ρόλο τους και ο αλυτρωτισμός, όπως ο καθένας τον ονειρεύεται, κυριαρχεί. Το ΝΑΤΟ δεν είναι διατεθειμένο να επιτρέψει στην Ρωσία, να επαναλάβει τα γεγονότα της Κριμαίας αλλά και να εξάγει των συνόρων της την κρίση που υπάρχει μεταξύ τους. Ας θυμηθούμε, ότι έχει συγκεντρωθεί μεγάλος αριθμός στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στα σύνορα με την Ρωσία, υπό το πρόσχημα ασκήσεων και αντιστοίχως οι Ρώσοι έχουν αναπτύξει στην περιοχή πολύ μεγάλο αριθμό μεραρχιών τους.
Σε όλη αυτή την ιστορία, η χώρα μας είναι παντελώς απούσα και δεν έχει εκφράσει τον όποιο λόγο. Και είναι απορίας άξιον, το γιατί και πάλι δεν κατανοούν οι κυβερνώντες το αυτονόητο δηλ. αν πάρει φωτιά το σπίτι του γείτονα, ετοιμάσου και για το δικό σου. Και εδώ δεν μιλάμε για το σπίτι του γείτονα και φωτιά αλλά για ολόκληρα τα Βαλκάνια και παρανάλωμα του πυρός.
Έρχεται ιστορικά η ώρα, που κάθε κράτος αντιμετωπίζει ρεαλιστικά το μέλλον του και αναλόγως πράττει. Η Ελλάδα δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι απούσα απ’ όσα ετοιμάζονται να συμβούν στην ευρύτερη περιοχή μας. Τα αποτελέσματα σίγουρα θα έχουν επιπτώσεις και σ’ εμάς και πρέπει να τα διαμορφώσουμε, αντί να περιμένουμε, να μας τα επιβάλλουν, γιατί η επιβολή, στην όποια μορφή της, δεν μπορεί να είναι καλή και συμφέρουσα. Υπάρχει έστω και ένας Έλληνας που να πιστεύει, ότι οι γείτονες δεν εποφθαλμιούν τα εδάφη μας; Και αν αυτοί οι γείτονες πιστέψουν, ότι απέκτησαν δύναμη ή ανοχή, θεωρεί κάποιος, ότι δεν θα προσπαθήσουν να την επεκτείνουν; Εξ’ άλλου, δεν χάνουν ευκαιρία να μας το τονίζουν τόσο στα Βόρεια όσο και στα Ανατολικά σύνορά μας, με τις ιστορικές ανοησίες που επικαλούνται.
Δεν περιμένω πολλά από τους πολιτικούς μας, μιας και ασχολούνται με περίσσεια ευαισθησία – αποτιμητή πάντα σε χρήμα -με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες και χάνουν την ουσία που συμβαίνει την ίδια στιγμή. Εμείς, ο κάθε αγνός Έλληνας που ναι μεν παλεύει καθημερινά αλλά και που μέσα του πιστεύει στην Πατρίδα και στο άκουσμα του Εθνικού Ύμνου δακρύζει, πρέπει να επαγρυπνούμε.
Η Ελλάδα μόνο δεν έχει ¨οράματα και ονειρώξεις¨, αλλά έχει να αντιπαραθέσει την πραγματική Ιστορία. Μια Ιστορία που πάει προς τα πίσω, όσο και η δημιουργία του κόσμου. Κάθε πέτρα της ευρύτερης περιοχής μας έχει πάνω της το αίμα Ελλήνων και ότι ποτίζεται με το αγνό αυτό αίμα, αγιάζεται.
