Γράφει η Θάλεια Χούντα
Η αποπνικτική αίσθηση της αιθαλομίχλης, η οποία κατακλύζει τον τελευταίο καιρό τον αττικό ουρανό και όχι μόνο, μοιάζει να λειτουργεί ως συγκοινωνούν δοχείο με τη νεφελωδώς σκανδαλώδη ατμόσφαιρα η οποία ζεί και βασιλεύει και την πολιτική ζωή αυτου του τόπου κυριεύει τις τελευταίες δεκαετίες.
Είναι πραγματικά συγκλονιστικά τα γεγονότα, καταιγιστικές οι εξελίξεις, σαν το χρονικό ενός προναγγελθέντος εγκλήματος, του οποίου τους πρωταγωνιστές όλοι τους γνωρίζαμε, αλλά οι «αρμόδιοι» αρνούντο πεισματικά να αναγνωρίσουν.
Τα ηχηρά ονόματα, τα πρόσωπα ήταν εδώ, εξοργίζοντας με τις πολιτικές τους πράξεις εμάς που καλούμαστε κάθε ημέρα να ματώνουμε, ξεπληρώνοντας τις δικές τους αμαρτίες,τις δικές τους ανομίες, για τις οποίες ουδέποτε ελέγχθησαν, ως έπρεπε, και οι οποίες μας οδήγησαν εδώ στο σήμερα που μοιάζει χωρίς αύριο.
Πόσοι από εμάς δεν αγανακτούσαν και αναρωτιόμασταν ως πότε θα ξεκοκκαλίζουν τόσο προκλητικά και αναίσχυντα το δημόσιο χρήμα, το «δικό» μας χρήμα, σε σπίτια-παλάτια, σε αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού, σε πολυτελέστατες θαλαμηγούς, σε πανάκριβα εστιατόρια σε, σε, σε,…
Οι «τίτλοι» που τους είχαν δοθεί -«τσάρος», «γκουρού» κ.λπ.- μάλλον τους παραπλάνησαν γιατί πίστευαν ότι μπορούσαν να προστατευτούν ή να κρύψουν τις απεριόριστου μεγέθους οικονομικές καταχρήσεις πίσω από την δύναμη που κρύβουν οι συγκεκριμένες λέξεις. Δεν είχαν υπόλογίσει όμως ότι δυστυχώς ήταν μόνο λέξεις και θα ερχόταν κάποια στιγμή -μαγική στιγμή- όπου θα ελέγχονταν για τις εγκληματικές ατασθαλίες τις οποίες έπραξαν κατά την πολιτική τους θητεία στα πιό κρίσιμα κυβερνητικά χαρτοφυλάκια της χώρας.
΄Ολους αυτούς τους χαρακτηρίζει ένα συγκεκριμένο στοιχείο, ότι βρίσκονταν στον κλειστό πυρήνα των τέως Πρωθυπουργών και αυτό τους έκανε να νιώθουν άτρωτοι, δυνατοί και γι αυτό και ότιδήποτε εγκληματικό έπραξαν εις βάρος του ελληνικού λαού, το τέλεσαν με απόλυτη απληστία.
Δυστυχώς είχαν ξεχάσει την ελληνική ιστορία, την «αχίλλειο πτέρνα», την οποία όταν την ανακαλύψουν τότε επέρχεται και ο πολιτκός θάνατός τους και συγχρόνως η δικαίωση ενός ολόκληρου λαού, ο οποίος πεθαίνει καθε στιγμή, κάθε ώρα, κάθε ημέρα εξαιτίας …αυτών και μόνο αυτών…
Η αιθαλομίχλη της ατμόσφαιρας με τους κατάλληλους χειρισμούς κάποια στιγμή θα αντιμετωπιστεί και τότε θα φανεί πάλι ξάστερος και καθαρός ο ελληνικός ουρανός. Το μεγάλο ερώτημα όμως είναι το εάν θα μπορέσει να ξεσκαρταριστεί όλος αυτός ο βούρκος ο πολιτικός ο οποίος έχει τελματώσει το παρελθόν το παρόν και το μέλλον;;; αυτής της χώρας.
Θεωρώ πως ήδη έχει γίνει ένα σημαντικό βήμα αλλά έχουμε ακόμα μπροστά μας πολύ μακρύ δρόμο, στον οποίο μπορούν να πορευθούν εκείνοι, οι άφθαρτοι οι οποίοι με τόλμη και παρρησία θα τολμήσουν εκείνο που δεν μπόρεσαν όλοι οι άλλοι: τον επαναπροσδιορισμό των όρων της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της εθνικής ταυτότητας και της πολιτικής συνείδησης.
http://dhmoths.gr/yfos-rock/3651-aithalomixlh-kai-ston-xwro-ths-politikhs
Αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου;
http://www.palo.gr/cluster/articles/athina-nea/27671/?clid=6848245
Προσθήκη σχολίου