Ασυνείδητα εγκλωβισμένοι;

Πριν λίγες ημέρες παρακολουθήσαμε από τους τηλεοπτικούς δέκτες και το διαδίκτυο την είδηση της δολοφονίας ενός νέου ανθρώπου στο Π. Φάληρο.

Το τραγικότερο όλων ήταν, ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν ακόμη εν ζωή, όταν έγινε λήψη φωτογραφιών και ενός βίντεο και μάλιστα απευθύνθηκε προς τους υπόλοιπους που είχαν συγκεντρωθεί γύρω του.

Γράφει ο Νίκος Μπούρας
Δικηγόρος

Πέραν των πυροβολισμών και μάλιστα πρωινές ώρες, με όσους κινδύνους αυτό είχε για τους περίοικους και περαστικούς, έχει δημιουργήσει μεγάλη απορία, η συμπεριφορά κάποιων παρισταμένων.

Συγκεκριμένα, πως μπορεί κάποιος, που βλέπει έναν συνάνθρωπό του αιμόφυρτο στο δρόμο, να έχει σαν πρώτη σκέψη, την καταγραφή σε βίντεο του ανθρώπου αυτού; Πως μπορεί, να σκέφτεται την λήψη φωτογραφιών από το κινητό τηλέφωνο; Πως μπορεί, να παρακολουθεί ατάραχος έναν άνθρωπο, να υποφέρει;

Πέραν κάθε άλλου, είναι αυτή η συμπεριφορά η ¨εικόνα¨ της κοινωνίας μας σήμερα; Η πρώτη ενέργεια είναι πλέον η ηλεκτρονική καταγραφή ενός συμβάντος και όχι η παροχή της όποιας βοήθειας στον συνάνθρωπο; Και δεν αναφέρομαι σε ιατρική βοήθεια, η οποία είναι εξειδικευμένη, αλλά σε ψυχολογική βοήθεια. Είπε κάποιος από τους παριστάμενους μία ενθαρρυντική κουβέντα στον τραυματία; Δεν έχει σημασία ποιος ήταν και τι προηγήθηκε. Σημασία έχει η κίνηση ανθρωπιάς και μόνο.

Πρέπει όλοι να θυμηθούμε, ότι η ¨κανονική ζωή¨ δεν είναι το διαδίκτυο και η οθόνη του κινητού ή του υπολογιστή. Για άλλο λόγο και άλλη χρήση εφευρέθηκαν. Η ζωή είναι η ζωντανή επικοινωνία με τους συνανθρώπους μας, η ανταλλαγή απόψεων, η έκφραση συναισθημάτων, οι δραστηριότητες κλπ. Αυτός ο ασυνείδητος εγκλωβισμός που παρατηρείται, ακόμη και στις πιο νέες ηλικίες, τείνει, να γίνει μάστιγα, που θα αλλοιώσει τελικά εμάς τους ίδιους.

Πηγή: https://fimotro.gr