της Θάλειας Χούντα
Δημοσιογράφου
Με την είσοδο του νέου χρόνου πάμε ολοταχώς για βουλευτικές εκλογές και μάλιστα πολύ σύντομα. Το 2019 είναι αμιγώς εκλογικός χρόνος και στο διάβα του όλα θα αλλάξουν σε πολιτικό επίπεδο, αφού θα έχουμε νέα Κυβέρνηση, νέους βουλευτές, νέους Περιφερειάρχες, νέους Δημάρχους …
Οι εξελίξεις στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο είναι ραγδαίες, αν και αναμενόμενες, αφού τα πρόσωπα ακολουθούν την φυσική τους πορεία. Ο Πρωθυπουργός, αφού τακτοποίησε τα πάντα περί των Μνημονίων και σύμφωνα με τα αποκλειστικά θέλω των πιστωτών, έχει σαν τελευταία «αποστολή» το θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών και την ψήφισή της από την Βουλή. Αν το πράξει και αυτό, δεν θα έχει μείνει τίποτα ίδιο στην χώρα, από τότε που ανέλαβε την διακυβέρνηση, μέχρι και που θα μας αποχαιρετήσει. Πέραν της συνεχιζόμενης φτώχειας, θα μας έχει φορτώσει και με το μεγάλο εθνικό θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, ένα θέμα που θα διαιωνίζεται εις βάρος του Ελληνισμού και θα τον βαραίνει στο διάβα του.
Το άλλο κεντρικό πολιτικό πρόσωπο είναι ο Π. Καμμένος. Ό,τι και να πούμε, θα είναι λίγο για τα έργα και τις ημέρες του, μα πρωτίστως για την αταλάντευτη στήριξή του σε μία κυβέρνηση, με την οποία ιδεολογικά δεν είχε κανέναν κοινό σημείο. Το ότι σήμερα και αποκλειστικά για ψηφοθηρικούς λόγους, απειλεί να σταματήσει την στήριξή του στην Κυβέρνηση, ουδένα απασχολεί και αυτό για τον απλούστατο λόγο, ότι κανένας πλέον δεν τον πιστεύει. Ας κάνει τον κόπο, να διαβάσει τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, που κάνουν ευθέως λόγο, ότι ο Πρωθυπουργός πρέπει να τον διώξει και να μην περιμένει την αποχώρησή του, μήπως και καταλάβει τώρα τους συνοδοιπόρους του. Προσωπικά, δεν πρόκειται να ασχοληθώ με την πολιτική πορεία του, γιατί δεν έχει θέση στο πολιτικό μέλλον της χώρας αλλά και γιατί οι δημοσκοπήσεις τον κατατάσσουν εκεί που του αρμόζει.
Ήδη, στο κυβερνών σήμερα κόμμα έχουν αρχίσει οι γκρίνιες για το αύριο, το οποίο για πολλούς από τους σημερινούς βουλευτές δεν θα συνοδεύεται από τα έδρανα της Βουλής. Και μεταξύ των πολλών που είναι σίγουροι ή βάσιμα πιστεύουν, ότι θα επανέλθουν στην οικία τους, είναι και αρκετοί με θητεία σε υπουργικούς θώκους. Άντε τώρα που καλομάθανε, να συνηθίσουν και πάλι την καθημερινότητα του απλού πολίτη!
Το σίγουρο είναι, ότι το αύριο της χώρας δεν τους θέλει, δεν τους χωράει και δεν τους έχει ανάγκη. Οι παρωχημένες ιδεοληψίες, οι πάλαι ποτέ αυτοχαρακτηρισμοί περί ¨δημοκρατών¨ – όλος ο υπόλοιπος λαός τι ακριβώς είναι; – οι παλαιοκομματικοί τακτικισμοί, το παλαιοκομματικό προεκλογικό ρουσφέτι και τόσα πολλά άλλα, έχουν πια ξεπεραστεί. Και πέραν όλων των άλλων, οι ίδιοι απώλεσαν για τον εαυτό τους το όποιο ¨ηθικό¨ ή άλλο πλεονέκτημα είχαν σε εαυτούς προσδώσει.
Εκτός από τα πολιτικά πρόσωπα, έχουν αρχίσει και νιώθουν άβολα και όλα τα υπόλοιπα πρόσωπα που ανέλαβαν με τις κυβερνητικές ευλογίες υψηλές δημόσιες θέσεις ή πόνταραν στην περεταίρω εξέλιξή τους στην κυβερνητική παραμονή. Άλλο να προγραμματίζεις για τον Οκτώβριο και άλλο να σου αλλάζουν τα πάντα τον Φεβρουάριο!
Η ζωή κάνει κύκλους και ο τωρινός που βιώνουμε, αναμένεται να κλείσει σύντομα. Η Ιστορία θα κατατάξει τα πρόσωπα, στην θέση που τους αρμόζει αλλά επειδή η Ιστορία γράφεται από εμάς τους ίδιους, ας βοηθήσουμε την Ιστορία όσο μπορούμε.
Όπως λένε οι φίλοι μας οι Γάλλοι: «c’est la vie».
