Είναι μονόδρομος η πορεία προς τα εμπρός …

Αν θέλαμε, να βάλουμε μία επικεφαλίδα σε όσα ο Πρωθυπουργός και οι Υπουργοί του έπραξαν, ίσως, η καλύτερη θα ήταν «το Κόμμα πάνω απ’ όλα». Αν τώρα, πάρουμε μία προς μία τις ενέργειες αλλά και τα πρόσωπα που επάνδρωσαν τον δημόσιο εν γένει τομέα – διορισμένοι με συμβάσεις κλπ – δεν καταλείπεται αμφιβολία, ότι όλα περιστράφηκαν πέριξ της κομματικής υποταγής. Και από την στιγμή που το κόμμα σε διορίζει, είναι παγία πρακτική, να γίνεσαι «βασιλικότερος του Βασιλέως».

Μία απίστευτη ελαφρότητα αλλά και ελευθεριότητα, στα πλαίσια της αριστερής κουλτούρας που δήθεν επιτρέπει τα πάντα, ανέδειξε κάποια ζητήματα, έναντι άλλων σημαντικών που δεν επιλύθηκαν ή ¨βαπτίσθηκαν¨ οπισθοδρομικά και παραπέμφθηκαν στις Καλένδες, τα οποία και ουδένα γενικό πρόβλημα της κοινωνίας επέλυσαν. Τουναντίον, δημιούργησαν θέματα και κοινωνικές αντικρούσεις.

Υπήρξαν όμως και τα όποια ευήκοα ώτα, ώστε να γίνουν αποδεκτά αυτά τα κυβερνητικά αφηγήματα και στο σημείο αυτό πρέπει να εστιάσει ο οποιοσδήποτε, ώστε να ερμηνευθεί το φαινόμενο αυτό. Σίγουρα, δεν μπορεί να γίνει λόγος για ομαδικότητα, αφού η κάθε κυβερνητική πράξη ήταν στοχευμένη σε συγκεκριμένο κοινό. Σίγουρα, η τετραετία αυτή υπήρξε ευκαιρία για ανέλιξη σε τομείς του δημοσίου, σε πρόσωπα που πλησίαζαν στις ανώτατες θέσεις και άδραξαν την ευκαιρία – προσωπική πάντα. Σίγουρα, τα αντανακλαστικά της κοινωνίας ήταν μειωμένα, σαν συνέπεια της οικονομικής ανέχειας και αυτό θεωρήθηκε ¨ευκαιρία¨. Σίγουρα, οι ¨πρόθυμοι¨ υπήρξαν υπό το δέλεαρ της κατοχής θέσης εξουσίας και οι όποιες παλαιότερες πολιτικές τοποθετήσεις τους σβήστηκαν αμέσως. Και πολλά άλλα Σίγουρα θα μπορέσει ο καθένας μας να προσθέσει, τα οποία όλα μαζί μας έφεραν στο οδυνηρό σήμερα.

Έχω γράψει και παλαιότερα, ότι όταν οι μηνιαίες απολαβές κάποιου ήταν πχ χίλια ευρώ, η περικοπή των διακοσίων ευρώ ήταν μέγα θέμα. Όταν όμως οι μηνιαίες απολαβές κάποιου έγιναν μηδέν ευρώ, η χορήγηση διακοσίων ευρώ υπό την μορφή βοηθήματος είναι πλέον το μέγα θέμα. Και αυτό πρέπει να είναι το μεγάλο στοίχημα για τους Έλληνες δηλ. να καταλάβουν οι κυβερνώντες, ότι δεν είναι επαίτες που αποσκοπούν στο κρατικό βοήθημα και στην όποια «ομηρία» αυτό συνεπάγεται, αλλά είναι περήφανοι άνθρωποι, που, συνεχίζοντας την ιστορική πορεία, έχουν σκοπό την δημιουργία. Και στην τετραετία αυτή δεν δόθηκε η δυνατότητα της δημιουργίας και της ώθησης της χώρας προς τα εμπρός αλλά αντιθέτως, αυξήθηκε το οικονομικό πρόβλημα. Υπάρχει άραγε, έστω και ένας εργαζόμενος, στον οποίο να περισσεύει κάποιο χρηματικό ποσό  στο τέλος του μηνός; Σε κανέναν. Εξαίρεση αποτελούν οι παχυλά αμειβόμενοι πρωθυπουργικοί και υπουργικοί Σύμβουλοι και Πρόεδροι δημοσίων οργανισμών.

Το αμέσως προσεχές χρονικό διάστημα είναι αμιγώς εκλογικό, περιλαμβάνοντας όλες τις διαδικασίες σε όλα τα επίπεδα. Είναι το μόνο χρονικό διάστημα που οι πολιτικοί και κυρίως οι κυβερνώντες φοβούνται, για τον απλούστατο λόγο, ότι η αποκλειστική δύναμη είναι στα χέρια της κοινωνίας. Και την δύναμη αυτή επιχειρούν, να χειραγωγήσουν – καθοδηγήσουν – εξαπατήσουν με κάθε δυνατό τρόπο και με κάθε δυνατή υπόσχεση, ώστε να συνεχίσουν την υψηλής ποιότητας ζωή τους έναντι των πολλών. Είναι η ώρα, που η κοινωνία πρέπει να δείξει και Να αποδείξει, ότι κριτήριο της επιλογής της είναι το ¨καλό¨ της χώρας και όχι το ¨δικό μου μόνο καλό¨, Να αποδείξει, ότι δεν παρασύρετε αλλά γνωρίζει καλύτερα όλων το τι βιώνει, Να αποδείξει, ότι δεν καταψηφίζει αλλά ψηφίζει, Να αποδείξει, ότι είναι αυτού του επιπέδου, που οι επιλογές της είναι καθαρές και τίμιες.

Η Δευτέρα μετά τις εκλογές πρέπει να είναι και θα είναι, ημέρα έναρξης ενός καλύτερου αύριο και σε καμία περίπτωση, ημέρα μετανοίας και περισυλλογής.

Πηγή: https://ologos24.gr