Αρθογραφία Κυρίως Θέμα

Ο Ερντογάν επιβάλλει την εκλογή Μουφτή στη Θράκη. Επιστροφή στο 1913

Της Θάλειας Χούντα
Επικεφαλής της κίνησης πολιτών
«ΑΣΦΑΛΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ»

Δύο εβδομάδες μετά την επίσκεψη Ερντογάν, η Ελληνική κυβέρνηση φαίνεται ότι οδεύει προς την ανατροπή της πάγιας θέσης της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής όσον αφορά το διορισμό του Μουφτή.

Χαρακτηριστική είναι η σχετική δήλωση του Αλέξη Τσίπρα όπου ισχυρίστηκε πως «..αυτή η συζήτηση έχει ξεκινήσει στο εσωτερικό της κυβέρνησης εδώ και πολύ καιρό και έρχεται ως μια αντικειμενική ανάγκη που δε αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και δεν αφορά τον Τούρκο Πρόεδρο». Παρόλα αυτά, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο Τούρκος Πρόεδρος πριν μερικές ημέρες «κάρφωσε» την συμφωνία, δηλώνοντας ότι το θέμα του αρχιμουφτή, (το εάν θα εκλέγεται ή θα διορίζεται) είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα προβαίνοντας μάλιστα στη εκτίμηση ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός θα κάνει ό, τι χρειάζεται. Ως επιστέγασμα ερμηνείας των προθέσεων της πρώτης φοράς Αριστεράς, ήρθαν οι δηλώσεις του υπουργού Παιδείας σε συνέντευξή του στο Κανάλι της Βουλής, στην οποία μίλησε για «ορθολογικοποίηση» της εκλογής μουφτήδων.

Αλλά ας βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά γιατί τις τελευταίες ημέρες στο δημόσιο διάλογο έχουν ειπωθεί πράγμα που είναι είτε άστοχα είτε ψευδη.

Α) Πουθενά στη Συνθήκη της Λωζάνης δεν γίνεται αναφορά στο θέμα των μουφτήδων

Β) Το ζήτημα των μουφτήδων αναφέρεται μόνο στη Συμφωνία των Αθηνών το 1913 η οποία προέβλεπε την εκλογή Αρχιμουφτή (και όχι τοπικού μουφτή) με έδρα την Αθήνα. Ο σχετικός νόμος ψηφίστηκε το 1920 αλλά δεν υλοποιήθηκε ποτέ λόγω των εξελίξεων που ακολούθησαν. Η δραματική μείωση των μουσουλμάνων στην Ελλάδα μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών δεν δικαιολογούσε επ’ ουδενί λόγω την ύπαρξη Αρχιμουφτή.

Γ) Η σαρία δίνει στον μουφτή δικαιοδοτικές αρμοδιότητες (κυρίως οικογενειακού και κληρονομικού δικαίου). Στην Ελλάδα ο φορέας αυτών των αρμοδιοτήτων είναι κρατικό πρόσωπο. Αυτός είναι ο λόγος που ο μουφτής, ως κρατικός υπάλληλος, έπρεπε να διορίζεται.

Δ) Ο θεσμός της μουφτείας λειτουργεί στην περιοχή της Δυτικής Θράκης από την προσάρτησή της στο ελληνικό κράτος, το 1923. Μεταξύ 1923 και 1990 οι μουφτήδες εκλέγονταν από τους ηγέτες της μουσουλμανικής μειονότητας η οποία ακολουθείτο από την επικύρωσή τους εκ μέρους της ελληνικής πολιτείας της οποίας αποτελούν δημοσίους λειτουργούς. Η πρακτική αυτή ανετράπη στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν από μερίδα της μουσουλμανικής μειονότητας απαιτήθηκε η απευθείας εκλογή των μουφτήδων από τους πιστούς.

Ε) Το ελληνικό κράτος εισήγαγε τον Φεβρουάριο του 1991 νέες σχετικές ρυθμίσεις οι οποίες προβλέπουν τη δημιουργία 11μελούς επιτροπής μεταξύ των μελών της μειονότητας, αρμόδιας να προτείνει έναν κατάλογο υποψηφίων μουφτήδων εκ των οποίων διορίζεται από το Ελληνικό κράτος ένας βάσει προσόντων με θητεία που διαρκεί 10 έτη και ο οποίος και αποτελεί για το διάστημα αυτό δημόσιο υπάλληλο.
Αυτά, για να ξεκαθαρίζουμε το πλαίσιο του διαλόγου. Όσον αφορά τη πολτική και διπλωματική διαδικασία, δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι η αλλαγή της πάγιας και σταθερής θέσης της Ελληνικής πολιτείας συντελείται μετά από απαίτηση του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν στο πλαίσιο της πρόσφατης του επίσκεψης.

Με την αλλαγή αυτή της ελληνικής θέσης η Τουρκία κατήγαγε μεγάλης σημασίας νίκη πετυχαίνοντας την ικανοποίηση ενός διαχρονικού αιτήματος της μειονότητας. Με αυτό τον τρόπο, η προσπάθεια επανασύνδεσης των δικτύων του τουρκικού προξενείου στη περιοχή, που αποσυνδέθηκαν μετά τη ρήξη Ερντογάν-Γκιουλέν, θα γίνει πιο εύκολη.

Η εκλογή μουφτή αποτελεί το πρώτο βήμα συνδιαχείρισης της Θράκης από τη Τουρκία καθιστώντας την περιοχή sui generis με ιδιαίτερους θεσμούς με αυτήν. Σε συνδυασμό με τις αλλαγές που προωθεί ο κ. Σκουρλέτης για την αποδέσμευση της εκλογής των αντιπεριφερειαρχών, δημιουργούν μια πορεία που στη προβολή της στο άμεσο μέλλον γίνεται εθνικά επικίνδυνη.

Αν συνεχίσουμε να σπέρνουμε αριστερίστικες ιδεοληψίες τότε θα θερίσουμε Καταλονίες…

Πληροφορίες για το συντάκτη

Θάλεια Χούντα

Η Θάλεια Χούντα είναι κοινωνιολόγος και δημοσιογράφος. Ασχολείται, εδώ και χρόνια, με το κοινωνικό ρεπορτάζ, με πληθώρα συνεντεύξεων από συλλόγους και φορείς. Έχει παρουσιάσει την δουλειά της από τις τηλεοπτικές της εκπομπές, τις ραδιοφωνικές και από sites, εφημερίδες και περιοδικά στα οποία αρθρογραφεί. Tα τελευταία χρόνια έχει επικεντρωθεί στην πολιτική αρθρογραφία.

Ξεχώρισαν