Με τον ερχομό του Μαΐου, εκτός της πολυπόθητης καλοκαιρίας, μπαίνουν στην τελική ευθεία και οι πολιτικές εξελίξεις στον τόπο μας και, σίγουρα, τίποτα δεν θα είναι το ίδιο στο τέλος του μηνός.
Η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αφού ολοκλήρωσε μία τετραετία αναίμακτη από πλευράς πλειοψηφίας – χάρη στον Π. Καμμένο για να μην ξεχνάμε – θα έρθει για πρώτη φορά αντιμέτωπη με την λαϊκή εντολή και θα δρέψει τους καρπούς όλων όσων υποσχέθηκε και, αντιστοίχως, όλων όσων έπραξε.
Tης Θάλειας Χούντα*
Η οποιαδήποτε δε σύγκριση, έστω και πρόχειρη, των προεκλογικών και των κυβερνητικών ενεργειών θα καταδείξει την χαώδη διαφορά, που υπάρχει μεταξύ τους, γεγονός που αποδεικνύει περίτρανα την κοροϊδία και εμπαιγμό του κόσμου.
Οι μέχρι σήμερα σίγουρες εκλογικές δοκιμασίες σε Δήμους, Περιφέρειες και Ευρωβουλή, σύμφωνα με όσα συζητούνται αλλά και με όλες τις δημοσκοπήσεις, θα αποτελέσουν την απαρχή του τέλους για τον ΣΥΡΙΖΑ και αυτών που τον στήριξαν βλ. ΑΝΕΛ. ή μεμονωμένους βουλευτές. Πρωτίστως, είναι σίγουρο, ότι οι ψηφοφόροι θα «επιβραβεύσουν» αυτούς τους πρόθυμους τρίτους και κανένας τους δεν θα δει την πόρτα της εισόδου σε Ευρωβουλή ή Δήμους.
Και αυτό γιατί υπάρχουν δύο γεγονότα που τους έχουν στιγματίσει στην κοινή γνώμη: πρώτον, ότι για την «καρέκλα» ενέδωσαν σε όλα και δεύτερον, ότι για την «καρέκλα» ψήφισαν την Συμφωνία των Πρεσπών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει τους υποψηφίους που στηρίζει στο δημοτικό και περιφερειακό επίπεδο, να καταποντίζονται, ενώ στην Ευρωβουλή προσπαθεί εναγωνίως, να περιορίσει την σίγουρη ήττα. Ακόμα και σε αυτή την στιγμή, το ΣΥΡΙΖΑ εμμένει στην γνωστή τακτική του της αλλοίωσης της πραγματικότητας και προσπαθεί, να παρουσιάσει σαν «νίκη» την ήττα του αλλά με προσδοκώμενη μικρή διαφορά. Αρνούνται να κατανοήσουν, ότι ο κόσμος τους κατάλαβε και δεν τους στηρίζει.
Η λέξη «ψέμα» πλέον ακολουθεί σαν άμεση συνοδευτική την οποιαδήποτε κυβερνητική εξαγγελία και μόνο γέλωτα προκαλούν οι απέλπιδες προσπάθειες διαστρεβλώσεως των όσων βιώνουμε οι πολίτες.
Γιατί οι κυβερνώντες, σίγουρα, δεν βιώνουν τα ίδια με όλους εμάς τους υπόλοιπους, αφού η χλιδή και οι παροχές της εξουσίας απέχουν έτη φωτός από την καθημερινότητα του πολίτη. Γνωρίζει μήπως ο Πρωθυπουργός, πόσο κοστίζει ένα καρβέλι ψωμί ή το εισιτήριο στο μετρό;
Τις ημέρες που έρχονται, πολλά θα δούμε και ακόμη περισσότερα θα ακούσουμε. Πρέπει όμως, να είμαστε προσηλωμένοι μόνο σε όσα βιώσαμε αυτή την τετραετία και αυτά θα αποτελέσουν τον καλύτερο και ασφαλέστερο οδηγό των επιλογών μας.
Η ψήφος μας πρέπει να είναι συνειδητή και επιλεκτική πρωτίστως, γιατί οι επιλογές μας θα μας ακολουθούν. Η μετάφραση της ψήφου μας σε «τιμωριτικής» αποτελεί ακόμη ένα πολιτικό παιχνίδι μειώσεώς μας σαν πολίτες και αυτό γιατί αρνούνται, να δεχτούν τις ευθείες επιλογές μας.
*Δημοσιογράφος
Πηγή: https://www.lykavitos.gr
