Της Θάλειας Χούντα
Επικεφαλής της κίνησης πολιτών ΑΣΦΑΛΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Αντιμέτωπη με τους συνεχιζόμενα λάθος χειρισμούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ βρίσκεται για ακόμα μια φορά η Ελληνική κοινωνία. Όλες οι ελπίδες που είχε καλλιεργήσει το Μέγαρο Μαξίμου διαψεύστηκαν και η χώρα βρίσκεται σήμερα ξανά σε deja vu καλοκαιριού του 2015, μιας και καλείται να διαχειριστεί είτε ένα αρνητικό σενάριο για τα ελληνικά συμφέροντα είτε ένα ακόμη χειρότερο.
Στο πρώτο σενάριο, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλ. Τσακαλώτος θα βρεθεί στο ερχόμενο Eurogroup με μια παρεμφερή πρόταση με εκείνη που απέρριψε. Μια πρόταση η οποία και δεν αποτελεί ουσιαστική λύση στο ζήτημα του χρέους και δεν κλειδώνει τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα αλλά και δεν ανοίγει τον δρόμο για συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Στο δεύτερο σενάριο, στην κυβέρνηση θα δοθεί μόνον ένα πράσινο φως ώστε να εκταμιευθεί η αναγκαία για την αποπληρωμή των ομολόγων του Ιουλίου δόση και οι όποιες ουσιαστικές αποφάσεις θα μετατεθούν για μετά τις γερμανικές εκλογές, όπως εξ αρχής επιθυμούσε ο κ. Σόιμπλε.
Και στα δυο σενάρια, το πολιτικό πρόβλημα της κυβέρνησης είναι μεγάλο. Εάν η συμφωνία ολοκληρωθεί, θα είναι ημιτελής και δεν θα λύνει το μεγάλο πρόβλημα του χρέους καθιστώντας την έξοδο της Ελλάδας στην αγορές απαγορευτική. Εάν, δε, αποφασιστεί μόνον η εκταμίευση της δόσης, η κυβέρνηση θα βρεθεί αντιμέτωπη με το αμείλικτο ερώτημα γιατί ψήφισε τις περικοπές συντάξεων και αφορολογήτου, χωρίς να έχει διασφαλίσει το παραμικρό αντάλλαγμα για το χρέος και γιατί τράβηξε την αξιολόγηση τόσο μακριά χρονικά. Έτσι, η ένταξη στο πρόγραμμα QE της ΕΚΤ θα φαντάζει όνειρο απατηλό όπως και η επιστορφή της χώρας στη κανονικότητα.
Για να μη παίζουμε τις κουμπάρες….
Καμιά θετική συμφωνία δεν πρόκειται να κλείσει στο επόμενο EuroGroup. Καμιά συμφωνία δεν πρόκειται να υπάρξει στη σύνοδο κορυφής. Η Ελλάδα είναι καταδικασμένη να πάρει τον Ιούλιο, και στο παρά πέντε, μόνο την εκταμίευση της δόσης, ένα φιλικό χτύπημα παρηγοριάς στη πλάτη και τίποτα παραπάνω. Και κάπως έτσι θα φτάσουμε στα μπάνια του Λαού.
Και τώρα τι…;
Αν το πρόβλημα της κυβερνήσεως αντικατοπτρίζονταν μόνο σε αυτή και τα πολιτικά της όνειρα τότε πραγματικά θα μπορούσαμε να χαρούμε. Μιας και οι πολιτικές εξελίξεις αποτελούν απόρροια της οικονομικής βάσης, ο Αλέξης Τσίπρας θα βρεθεί αναγκασμένος να καταφύγει στην κρίση του Ελληνικού λαού πριν φύγει το 2017. Και η κρίση αυτή θα είναι αμείλικτη.
Αυτή η κυβέρνηση, όμως, αποτελεί δυστυχώς και τη πολιτική ηγεσία και έκφραση της πατρίδας μας. Για όποιο λάθος κάνει, ένας ακόμα συμπολίτης μας χάνει τη δουλειά του. Για κάθε λάθος ανάλυση της, ένας Έλληνας χάνει το σπίτι του από χρέη. Κάθε μήνας που περνάει η ελληνική κοινωνία βυθίζεται στη φτώχεια και στην εξαθλίωση.
Όσο για την αξιοπρέπεια και το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς… ο προσωπικός κατήφορος του κ. Τσίπρα δεν έχει πια τελειωμό.
Με επικοινωνιακά τεχνάσματα που στηρίζονται σε ένα κράμα νέας διαπλοκής με παλαιά Καραμανλικά δεκανίκια, μεταθέτει το πρόβλημα από τον ένα μήνα στον άλλο, σπρώχνοντας την ελληνική οικονομία και κοινωνία σε ακόμα μεγαλύτερη κρίση. Λέει συνεχιζόμενα ψέματα και όταν αυτά αποκαλύπτονται λέει νέα μεγαλύτερα.
Πρέπει να αντισταθούμε πριν να είναι αργά. Η πορεία προς το γκρεμό πρέπει να διακοπεί τώρα.
