της Θάλειας Χούντα
Επικεφαλής της κίνησης «ΑΣΦΑΛΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ»
Όσο και αν η επικοινωνιακή πολιτική του Μεγάρου Μαξίμου επιβάλλει τις συνεχείς πρωθυπουργικές διαβεβαιώσεις για εξάντληση της 4ετίας, στο παρασκήνιο, ο χρόνος προσφυγής στις κάλπες παραμένει βασικό αντικείμενο συζήτησης του Αλέξη Τσίπρα, των επιτελών του αλλά και των κορυφαίων υπουργών που συνομιλούν μαζί του.
Ο πρωθυπουργός, γενικά, ενστερνίζεται την άποψη ότι κανείς δεν αφήνει την εξουσία οικειοθελώς γιατί μετά δεν την ξανακερδίζει εύκολα. Ωστόσο, είναι σταθερά ανοιχτός σε όλα τα σενάρια μιας και θέλγεται, αποδεδειγμένα πια, από το πολιτικό παίγνιο κι αρέσκεται σε κινήσεις υψηλού ρίσκου.
Ας μη γελιόμαστε. Η κυβέρνηση της πρώτης φοράς αριστεράς δεν θα πέσει ούτε από τη λαϊκή κατακραυγή ούτε από τη δυσοσμία των σκανδάλων που σιγά – σιγά πνίγει την αυλή του πρωθυπουργικού μεγάρου. Ούτε τα εθνικά θέματα (Σκόπια – Τουρκία) θα αποτελέσουν για αυτούς, λόγο αποχωρισμού της εξουσίας.
Ο χρόνος των εκλογών θα αποφασιστεί από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα και μόνο με γνώμονα την εκτίμηση του περί εκλογικών κερδών του ιδίου.
Κρατώντας λοιπό και το καρπούζι και το μαχαίρι το Μέγαρο Μαξίμου εξακολουθεί να καθορίζει τις εξελίξεις και το πλαίσιο του πολιτικού παιχνιδιού με τις εξής επιλογές – σενάρια:
Α) Πρόωρες εκλογές την άνοιξη του 2018, σε περίπτωση που είτε η κυβέρνηση υποχρεωθεί από τους δανειστές να αναστείλει τα αντίμετρα, είτε η περίφημη «καθαρή» έξοδος από το μνημόνιο φανεί ότι θα «θολώσει» με νέα περιοριστικά μέτρα λιτότητας. Με αυτόν τον τρόπο ο Αλέξης Τσίπρας «γλιτώνει» το να φανεί ο Βασιλιάς γυμνός και μπορεί άνετα να υποσχεθεί την έξοδο από τα μνημόνια και την ανατολή μιας νέας εποχής.
Β) Πρόωρες εκλογές το φθινόπωρο του 2018, αμέσως μετά την τυπική λήξη του Μνημονίου και με διασφαλισμένο τον δανεισμό από τις αγορές. Είναι δεδομένο ότι ο προϋπολογισμός του 2018 θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να βγει πραγματικός στο τέλος της χρονιάς και το Δ.Ν.Τ. θα ζητήσει, όπως πάντα, να «βγαίνουν» τα νούμερα του, απαιτώντας άμεσα λήψη μέτρων περιορισμού των δαπανών (βλέπε μισθούς και συντάξεις) στο τέλος του έτους. Το πλεόνασμα του 3,5% που η κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έχει δεσμεύσει τη χώρα, όπως άλλωστε απέδειξε και η εμπειρία του 2017, απλά, δεν βγαίνει. Εκείνη τη περίοδο, η κυβερνητική πλειοψηφία θα αποκτήσει επίσης και πραγματικά στέρεο πολιτικό αφήγημα μιας και θα είναι αυτή που θα βγάλει τη χώρα από το μνημόνιο και το πλαίσιο που το συνοδεύει. Έτσι, θα προσπαθήσει να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά την επιτυχία της πριν τον Ιανουάριο του 2019 και τα μέτρα που τον συνοδεύουν.
Γ) Κοινή κάλπη βουλευτικών και αυτοδιοικητικών εκλογών τον Σεπτέμβρη του 2019. Αυτό το νέο σενάριο που τις τελευταίες ημέρες κυκλοφορεί στα δημοσιογραφικά θεωρία της Βουλής θα σημάνει τη πλήρη μπαχαλοποίηση του πολιτικού σκηνικού. Όπως τονίζουν πολιτικοί με μεγάλη εμπειρία, οι αυτοδιοικητικές θα καπελώσουν τις βουλευτικές καθώς οι υποψήφιοι για τις περιφέρεις και τους 325 δήμους της χώρας ξεπερνούν τους 100.000! Έτσι η αντικυβερνητική πόλωση θα υποχωρήσει και σενάριο νίκης θα ισχυροποιηθεί.
Ο Γάλλος συγγραφέας, Ντεβάλ είχε γράψει ότι το μισό μιας νίκης είναι η επιλογή του πεδίου μάχης. Το άλλο μισό είναι η επιλογή της κατάλληλης στιγμής.
Προφανώς ο κ. Τσίπρας θα είναι αυτός που θα επιλέξει και το πεδίο και το χρόνο της μάχης. Το εάν αυτό θα είναι αρκετό για να κερδίσει μια δεύτερη κυβερνητική τετραετία είναι αμφίβολο.
Σε τελική ανάλυση, οι τακτικοί ελιγμοί χωρίς στρατηγική είναι απλά ο θόρυβος πριν από την ήττα.
