Η εποχή που ζούμε, μπορεί να λάβει επισήμως τον χαρακτηρισμό της «δύσκολης», αφού συμπεριλαμβάνει κάθε πιθανό και απίθανο σενάριο για άσχημο σήμερα αλλά και εξ’ ίσου άσχημη πορεία των πραγμάτων.
Της Θάλειας Χούντα – δημοσιογράφου
Οι ηλικίες από εξήντα και κάτω μπορούσαν να θεωρηθούν και ως «ευνοημένες», δεδομένων ότι δεν βίωσαν πόλεμο, δεν βίωσαν θάνατο, δεν βίωσαν ανασυγκρότηση μετά τον πόλεμο, βίωσαν μια χώρα που ανέπτυξε οικονομικό επίπεδο και εν τέλει, απόλαυσε σε μεγάλο βαθμό την ευμάρεια.
Μπορούν όμως σήμερα, να θεωρηθούν το ίδιο; Σίγουρα όχι. Βίωσαν αίφνης τον οικονομικό μαρασμό και τα Μνημόνια, βίωσαν την αιφνίδια κοινωνική ανατροπή καθώς και την επαγγελματική, βιώνουν μέσω το κορωνοϊού τον θάνατο που έρχεται αόρατα, βιώνουν προπολεμικές συνθήκες χάριν της Τουρκίας, βιώνουν οικονομικές δυσχέρειες και, μάλλον, τα ακόμη πιο δύσκολα δεν έχουν έρθει ακόμη.
Ο κόσμος μας άλλαξε και μαζί του και η ανθρωπότητα, η οποία έχει να αντιμετωπίσει κρίσιμα και κοσμογονικά ζητήματα. Χιλιάδες άνθρωποι προστίθενται καθημερινά στις μαύρες λίστες θανάτου, εκατομμύρια νοσούν και δεν γνωρίζουν την πορεία τους και όσοι παραμένουν δυνατοί, έχουν να διαχειριστούν τις συνέπειες.
Κλείσιμο επιχειρήσεων, εκατομμύρια άνεργοι, απαγόρευση κυκλοφορίας, οικονομικά βοηθήματα που δεν επαρκούν για τα στοιχειώδη κλπ. Αυτή είναι πλέον η πραγματικότητα του 21ου αιώνα.
Στο βασικό ερώτημα, τι θα γίνει πλέον, η απάντηση είναι συνδυασμός δύο πραγμάτων: το πρώτο, η εσωτερική δύναμη του καθ’ ενός που πρέπει να την αντλεί από τις αρχές και τις αξίες του και το δεύτερο, η θέληση που θα εξωτερικεύσει αυτή τη δύναμη. Σίγουρα, δεν είναι η πρώτη φορά που οι κοινωνίες μας έρχονται αντιμέτωπες με δυσκολίες.
Είναι όμως η πρώτη φορά, που οι δυσκολίες πλήττουν τόσους πολλούς ταυτοχρόνως, χωρίς να υπάρχει παγκόσμιος πόλεμος. Δεν μπορούμε και δεν πρέπει, να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά.
Μπορούμε όμως, να αναδιοργανώσουμε τις προτεραιότητές μας, τις ανάγκες μας και σε αγαστή συνεργασία με τους υπόλοιπους συνανθρώπους να κάνουμε το πρώτο βήμα προς τα εμπρός. Εξ’ άλλου, είναι μονόδρομος το να προχωρήσουμε τόσο για τους εαυτούς μας όσο και για τις επόμενες γενιές.
Η προσαρμοστικότητα που βρίσκεται μέσα μας και μας επέτρεψε, να φθάσουμε στο σήμερα, είναι ο προπομπός της δημιουργίας.
Η εποχή μας, με όλα όσα βιώνουμε, είναι όντως «δύσκολη». Ας μην επιτρέψουμε, να είναι «δύσκολη», η εποχή που έρχεται…
Πηγή: https://www.lykavitos.gr
