της Θάλειας Χούντα
Η χώρα μας, για άλλη μια φορά, ευρίσκεται εμπρός σε ένα κρίσιμο εθνικά θέμα, αυτό της θρησκευτικής μειονότητας στην Θράκη. Η ενέργεια του Υπουργού Δικαιοσύνης να φέρει προς ψήφιση στη Βουλή το καταστατικό της «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης», είναι πέρα για πέρα εθνικά επιζήμια.
Συγκεκριμένα, από της υπογραφής της Συνθήκη της Λωζάνης και την ανταλλαγή πληθυσμών επί Ελ. Βενιζέλου και Κεμάλ, έχει αναγνωριστεί για την χώρα μας η ύπαρξη θρησκευτικής και μόνο μουσουλμανικής μειονότητας και έχουν προβλεφθεί οι επί μέρους λεπτομέρειες της ισότιμης μεταχείρισης των Χριστιανών που ζούσαν στην Τουρκία και των Μουσουλμάνων στην Ελλάδα, αντιστοίχως.
Από πλευράς Τουρκίας, έχουμε δεδομένο, ότι δεν εφαρμόστηκαν τα συμφωνηθέντα (Σεπτέμβριος 1955 κλπ), εν αντιθέσει με την Ελλάδα, που τα τηρεί στο ακέραιο και κάτι παραπάνω.
Και ερχόμαστε σήμερα, να μιλάμε για «Τουρκική Ένωση Ξάνθης». Που βρέθηκε και ποιους εκπροσωπεί; Ποιοι είναι αυτοί, που δηλώνουν «Τούρκοι» πολίτες και έχουν Ελληνική υπηκοότητα, Ελληνική ταυτότητα και Ελληνικά προνόμια σαν πολίτες της χώρας αυτής; Και οι επίσημες Αρχές τι κάνουν;
Η ωμή και ιταμή πρόκληση έχει κορυφωθεί πλέον και επ’ ουδενί δεν μπορεί, να γίνει ανεκτή και αποδεκτή.
Η συνέχεια δε, είναι γνωστή και την βλέπουμε, να συμβαίνει παντού. Τι εννοώ; Σε λίγο χρόνο θα ζητηθεί, να γίνει και δημοψήφισμα για την ¨ανεξαρτησία της Θράκης¨. Ας δούμε το παράδειγμα της Καταλονίας, όπου το επίσημο Ισπανικό Κράτος κινητοποίησε την Εθνοφυλακή δηλ. στρατό και τεθωρακισμένα και προέβη σε συλλήψεις – κρατήσεις μελών της Καταλονικής Κυβέρνησης. Και αρκεί, να αναλογιστούμε, ότι στην περίπτωση αυτή μιλάμε και για ομόθρησκους και για χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Κυβέρνηση δικαιολογείται, ότι υπάρχει σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Μήπως μέλος του Δικαστηρίου είναι και Ισπανός; Γιατί, στην πράξη μας απέδειξε η χώρα του, πως αντιμετωπίζει τέτοια φαινόμενα.
Όλα αυτά τα ¨παιχνίδια¨ που στήνονται, οφείλονται στην διαχρονικά εκκωφαντική απουσία της επίσημης Ελληνικής Κυβέρνησης. Πόσες φορές έχουμε ακούσει την λέξη «Θράκη» στα ΜΜΕ; Πόσες φορές χρησιμοποιούμε την λέξη Θράκη για κάποιον λόγο στις συζητήσεις μας; Πόσοι γνωρίζουμε την ζωή των κατοίκων της Θράκης και τα έθιμα τους; Το να μας είπαν κάποτε στο σχολείο κάτι για την Θράκη, δεν αρκεί.
Όσον αφορά τα Πομακοχώρια και τους Πομάκους γνωρίζετε, ότι τους έχω αφιερώσει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της αρθρογραφίας μου, συνοδευόμενο από συχνές επισκέψεις, σαν προϊόν ειλικρινών σχέσεων εμπιστοσύνης που έχουν κτιστεί.
Και είναι γεγονός, ότι οι Πομάκοι της Ξάνθης δεν είναι και δεν αισθάνονται «Τούρκοι», η γλώσσα τους δεν έχει καμία σχέση με την τουρκική και τα έθιμά τους είναι τελείως διαφορετικά από των Τούρκων.
Θα σας αναφέρω μόνο ένα παράδειγμα με τον φίλο μου τον Αχμέτ, από κάποιο Πομάκικο χωρίο, ο οποίος έχει ζωγραφίσει την Ελληνική Σημαία στον ουρανό του αυτοκινήτου του. και το έκανε αυτό, γιατί έχει αναγκαστεί, να αποδείξει το αυτονόητο: ότι είναι Έλληνας και δεν θέλει, λόγω της θρησκείας του, να τον αποκαλούν Τούρκο.
Μία ακόμη ¨πρόβλεψη¨ ήταν και η δημιουργία του Τουρκικού Προξενείου στην Κομοτηνή, πέραν του τότε υπάρχοντος στη Θεσσαλονίκη. Γιατί καμία Κυβέρνηση δεν έχει ασχοληθεί σοβαρά με το τι ακριβώς κάνει το Προξενείο αυτό; Πέραν των όσων στην πράξη συμβαίνουν και αντιτίθενται σθεναρά στα Ελληνικά συμφέροντα, έχει κριθεί σήμερα, αν συντρέχει ο αρχικός λόγος δημιουργίας του ή έχει εξαλειφθεί; Τι φοβάται το Υπουργείο Εξωτερικών και δεν το ελέγχει; Μήπως μας μαλώσουν οι Τούρκοι; Μήπως μας απειλήσουν με αντίμετρα ή με πόλεμο; Ας θυμηθούν αντιστοίχως αφ’ ενός την Θεολογική Σχολή της Χάλκης που την έκλεισαν οι Τούρκοι με το «έτσι θέλω» και αφ’ ετέρου τις απειλές για μουσουλμανική προσευχή μέσα στην Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη.
Με τις άτακτες υποχωρήσεις, υπό το όποιο κάλυμμα της Ευρώπης και των Ιδεών της και τις υποκλίσεις δεν πρόκειται ποτέ, να ευοδωθούν τα πράγματα. Δεν έχουμε τους Δανούς ή τους Σουηδούς για γείτονες, ώστε να φιλοσοφούμε περί της Ευρώπης. Το κάναμε πρώτοι και κάποιες χιλιάδες χρόνια πριν, όταν δεν υπήρχαν οι χώρες τους και όσοι κατοικούσαν στον τόπο τους ήταν σε μή συγκρίσιμη κατάσταση των αντίστοιχων προγόνων μας.
Ήρθε η ώρα για Πατριωτικές ενέργειες και για πρωτοβουλίες που θα αναδείξουν την αλήθεια των γεγονότων. Κανένα κομμάτι της Ελλάδας δεν πρόκειται να τους αφήσουμε ούτε να το σκεφτούν, ότι θα το αλλοιώσουν. Ούτε τώρα ούτε στο μέλλον, με όποιες κινήσεις και αν σκαρφιστούν.
Προσωπικά, δεσμεύομαι για την ανάληψη μεγάλων και πρωτοποριακών πρωτοβουλιών, τις οποίες σύντομα θα ανακοινώσω και δημοσίως.
