της Θάλειας Χούντα
Ο χώρος της Δικαιοσύνης διάγει περίοδο εμφανούς και μεγάλης κρίσης, τόσο σε θεσμικό επίπεδο όσο και σε προσωπικό. Από την μία πλευρά υπάρχει ο Υπουργός Δικαιοσύνης Σ. Κοντονής, η Β. Θάνου – σαν νομική σύμβουλος του Πρωθυπουργού και ο ¨πανταχού σκιωδώς παρόν αν. Υπουργός Δικαιοσύνης Δ. Παπαγγελόπουλος. Από την άλλη πλευρά υπάρχει η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, η οποία εκπροσωπεί τον μεγαλύτερο αριθμό των υπηρετούντων δικαστικών.
Οι ανακοινώσεις που έχουν δει την δημοσιότητα, ένθεν και κείθεν, αποδεικνύουν το μεγάλο χάσμα που έχει δημιουργηθεί και το οποίο έχει περάσει σε προσωπικό επίπεδο για συγκεκριμένους δικαστικούς και εισαγγελικούς λειτουργούς. Αμφισβητούνται ευθέως πρόσωπα και δικαστικές αποφάσεις, με αποτέλεσμα η κοινή γνώμη να γίνεται κοινωνός πληροφοριών για ¨υπόγειες και ύποπτες¨ ενέργειες, που εξυπηρετούν συγκεκριμένους κατηγορούμενους. Η όποια νομική κίνηση γίνει από ένα πρόσωπο, αμέσως δημοσιοποιείται και παρουσιάζεται αναλόγως από τα ΜΜΕ είτε σαν θετική είτε σαν αρνητική. Οι πολίτες που απευθύνονται στη Δικαιοσύνη, μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση, δεν ξέρουν τι να σκεφτούν και σαν ¨εύκολη λύση¨ καταλήγουν, να μιλούν για προειλημμένες αποφάσεις και στοχοποιήσεις.
Σε όλα αυτά, πρέπει να προστεθεί και το ότι ακόμη δεν έχουμε Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, γεγονός που επιτρέπει πολλούς σχολιασμούς για τον ρόλο κάθε πλευράς στην τελική επιλογή. Στα σενάρια που κυκλοφορούν, τονίζεται ο ανασχηματισμός, που θα γίνει άμεσα και θα θέσει εκτός Υπουργείου τον Σ. Κοντονή αλλά ταυτοχρόνως, θα αναβαθμίσει την Β. Θάνου σε Υπουργό, η οποία μαζί με τον Δ. Παπαγγελόπουλο θα καθορίζουν τα πάντα στον χώρο της Δικαιοσύνης. Επίσης, δεν πρέπει, να ξεφύγουν της προσοχής και οι κινήσεις των Δικαστών του Αρείου Πάγου, οι οποίοι ναι μεν παρουσιάζονται απερίσπαστοι στο έργο τους – παρά τις έντονες επικρίσεις για απόφασή τους από Υπουργούς αλλά δεν παύουν, να εκφράζουν την δυσαρέσκειά τους για την μεγάλη αναμονή στην ανάδειξη του προσώπου, που θα αναλάβει την Προεδρία του ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας. Οι τελευταίες πάντως πληροφορίες κάνουν λόγο, για εκ νέου ανάδειξη γυναίκας στην θέση της Προέδρου. Τέλος, υπάρχουν και οι Δικηγορικοί Σύλλογοι, οι οποίοι και λαμβάνουν θέση τόσο επί της ουσίας όσο και επί επιστημονικών ζητημάτων που ανακύπτουν.
Αποτελεί κοινή αποδοχή πλέον, ότι η κατάσταση αυτή πρέπει να σταματήσει και να γίνει μεγάλη προσπάθεια επιστροφής στην ομαλότητα και την λειτουργία του θεσμού κατά τα προβλεπόμενα. Ανέκαθεν, πρόσωπα ήταν που επάνδρωναν τους θεσμούς – και στην Δικαιοσύνη και η όποια κριτική πρέπει να αφορά τα πρόσωπα και όχι τον θεσμό καθ’ εαυτό που υπηρετούν. Η δε κριτική, υπάγεται και αυτή σε όρια και σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί συλλήβδην, να αμαυρώνει και να ισοπεδώνει τα πάντα.
Αναμένουμε τις εξελίξεις …
