Αλλάζει στάση η Ρωσία απέναντι στο Ισραήλ λόγω Ιράν;

Ανατολή, επηρεάζει καθοριστικά τις ισορροπίες στην περιοχή, αφού κατά τα φαινόμενα συμπαρασύρει και τις συμμαχίες των εμπλεκομένων χωρών. Αυτό το – καταρχήν, που χρήζει περαιτέρω παρατήρησης και επαλήθευσης – συμπέρασμα εξάγεται παρατηρώντας κάποιες αλλαγές στις σχέσεις της Ρωσίας με το Ισραήλ, οι οποίες τους τελευταίους μήνες τουλάχιστον, έδειχναν να έχουν βρει μια ισορροπία.
Αλλάζει λοιπόν πορεία η ρωσική πολιτική έναντι του Ισραήλ; Ίσως, αν λάβει κανείς υπόψη του τις δηλώσεις του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν περί ενίσχυσης των Παλαιστινίων στην προσπάθεια συγκρότησης ανεξάρτητου κράτους, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
Οι δηλώσεις αυτές Πούτιν στον Αραβικό Σύνδεσμο διαφοροποιούν, ποιοτικά, τη μέχρι τώρα πάγια ρωσική θέση στο Παλαιστινιακό. Η Ρωσία είχε τελευταία κάνει μεγάλα ανοίγματα προς το Ισραήλ. Η δήλωση όμως, όχι τόσο περί παλαιστινιακού κράτους, αλλά περί της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, ως πρωτεύουσάς του, μάλλον δεν θα ικανοποιεί ιδιαίτερα το Τελ Αβίβ, ακόμα και αποτελεί ρητορικό σχήμα σε ένα ευήκοο ακροατήριο, το οποίο η Μόσχα θέλει να προσεγγίσει.
«Η Ρωσία θα συνεχίσει να συνεισφέρει στην προσπάθεια της παλαιστινιακής ανεξαρτησίας, εργαζόμενη μέσω διμερών και πολυμερών διαύλων και μέσω της τετραμερούς συνδιάσκεψης μεσολαβητών», είπε ο Πούτιν. Στην τετραμερή, όπως είναι γνωστό, μετέχουν οι ΗΠΑ, η Ρωσία, ο ΟΗΕ και η ΕΕ. Ο διεθνές αυτό όργανο συστάθηκε το 2002 με σκοπό να οδηγήσει Ισραήλ και Παλαιστινίους σε συμφωνία.
Ο Πούτιν μίλησε επίσης για την ανάγκη στενότερης συνεργασίας μεταξύ της τετραμερούς και του Αραβικού Συνδέσμου, υπογραμμίζοντας την ετοιμότητα της Μόσχας να συνεργαστεί με τον Αραβικό Σύνδεσμο επ’ αυτού του πεδίου. Το Ισραήλ έχει αποδεχτεί τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους, υπό προϋποθέσεις. Ωστόσο οι δύο πλευρές διαφωνούν όσον αφορά το ζήτημα της Ιερουσαλήμ, που αποτελεί το μεγαλύτερο αγκάθι στις διμερείς επαφές.
Οι Ρώσοι εν πολλοίς στέκονται στο πλευρό του Ιράν τουλάχιστον στο ζήτημα της Υεμένης (κάποτε, η ΕΣΣΔ ήλεγχε τη νότια Υεμένη…). Χωρίς να προβούμε εδώ σε εκτεταμένη ανάλυση, να σημειώσουμε, ότι οι ρωσικές θέσεις δείχνουν να κοιτούν υπερατλαντικά, αφού οι θέσεις του δείχνουν να μην απέχουν πολύ από αυτές των Ηνωμένων Πολιτειών, που αναζητούν συμβιβασμό με τους Ιρανούς, κάτι που δεν επιθυμούν οι σουνιτικές μοναρχίες.
Επίσης, δεν θα μπορούσε κανείς να μην παρατηρήσει, το πόσο πολύ απέχουν οι θέσεις της Μόσχας από αυτές που εκφράζει η Άγκυρα…