Η ισλαμική διείσδυση στην Ελλάδα και την Ευρώπη

Η ανθρωπιστική στάση μας απέναντι σε κάθε επίθεση στον άμαχο πληθυσμό δεν μπορεί παρά να είναι συνεπής. Δεν υπάρχουν λιγότερο και περισσότερο αθώοι άμαχοι νεκροί και καμία εξίσωση δεν δικαιολογείται. Από γεωπολιτικής απόψεως διαπιστώνουμε πως η αιώνια σύγκρουση των πολιτισμών, την οποία ο καθηγητής Huntington ανέλυσε πρώτος στην μεταψυχροπολεμική περίοδο, έχει πλέον μεταφερθεί στο εσωτερικό των κρατών της Δύσεως. Οι φυλετικές ταραχές από ισλαμιστές κατοίκους της Αγγλίας στο Bradford και το Oldham τον περασμένο Ιούλιο και η επίθεση αυτοκτονίας με επιβατικά αεροπλάνα από ισλαμιστές κατοίκους των ΗΠΑ αποτελούν τον προάγγελο της νέας περιόδου συγκρούσεων στην οποία εισέρχεται σταδιακά η ανθρωπότητα.

Η σύγκρουση των πολιτισμών λαμβάνει πλέον την μορφή άγριου εμφυλίου πολέμου στο εσωτερικό των χωρών της Δύσεως. Η μαζική εισροή και νομιμοποίηση λαθρομεταναστών, ανάμεσα στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και φανατικοί ισλαμιστές, ανέτρεψε την απαραίτητη προϋπόθεση εσωτερικής ασφάλειας: την δημογραφική ισορροπία και ομοιογένεια. Το πολυπροβαλλόμενο μοντέλο της πολυπολιτισμικής κοινωνίας απέτυχε να προβλέψει το αυτονόητο: κάποιοι από τους ευνοημένους μετανάστες είναι φορείς ιδεολογιών που δεν αποδέχονται τις θεμελιώδεις αρχές του Δυτικού πολιτισμού, όπως την δημοκρατία, την ανεξιθρησκεία και την ισονομία των δύο φύλων.

Η επίθεση αυτοκτονίας στις ΗΠΑ, αν και πρωτοφανής στο μέγεθός της, δεν είναι η πρώτη στην σύγχρονη εποχή. Στις 23 Οκτωβρίου 1983 η οργάνωση Χεζμπολάχ κατέστρεψε με επίθεση αυτοκτονίας τους στρατώνες των αμερικανικών και γαλλικών δυνάμεων στην Βηρυτό, σκοτώνοντας 241 Αμερικανούς πεζοναύτες και 58 Γάλλους αλεξιπτωτιστές. Δεκαεπτά χρόνια μετά το αιφνιδιαστικό σύγχρονο ντεμπούτο της, η επίθεση αυτοκτονίας εξακολουθεί να φέρει την εικόνα του “απόλυτου” τρομοκρατικού όπλου. Φέρει όμως και βαθιές ρίζες στην ισλαμική ιστορία: αποτελούσε πάγια τακτική των “δολοφόνων” του 11ου αιώνα, μίας ομάδας μουσουλμάνων μαχητών που κατοικούσε στη Βόρεια Περσία και αγωνιζόταν για την επικράτηση του Ισλάμ. Υπήρξε προσφιλής στρατηγική των μουσουλμανικών κοινοτήτων της Ακτής Μαλαμπάρ στην Ινδία, του Ατζέχ στην Σουμάτρα και των Μιντανάο και Σούλου στις Νότιες Φιλιππίνες εναντίον της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας τον 18ο αιώνα.

Οι άνθρωποι αυτοί ουδέποτε θεωρούν ότι ο θάνατός τους ισοδυναμεί με αυτοκτονία. Για αυτούς είναι μία πράξη αυτοθυσίας στο όνομα της κοινότητας και για την δόξα του Αλλάχ. Ο βομβιστής αυτοκτονίας είναι σχεδόν πάντα ο τελευταίος κρίκος μίας μακριάς οργανωτικής αλυσίδας. Μία τέτοια επιχείρηση εμπλέκει συχνά δεκάδες τρομοκράτες και συνεργούς που δεν έχουν ουδεμία πρόθεση να αυτοκτονήσουν. Πολλές ισλαμικές τρομοκρατικές ομάδες καταφεύγουν σε επιθέσεις αυτοκτονίας σε έκτακτες περιπτώσεις. Στην κατηγορία αυτή εντάσσονται οι επιθέσεις στις αμερικανικές πρεσβείες της Κένυας και της Τανζανίας που φέρονται να πραγματοποιήθηκαν από την οργάνωση Καΐντα του Οσάμα μπιν Λάντεν και αρκετές σποραδικές επιθέσεις που έχουν πραγματοποιηθεί από την Αιγυπτιακή Ισλαμική Ομάδα, το Αιγυπτιακό Ισλαμικό Τζιχάντ, την Κουβεϊτιανή Νταουά και την Αλγερινή Ένοπλη Ισλαμική Ομάδα. Σε ένα άλλο επίπεδο βρίσκονται οι ισλαμικές ομάδες που υιοθετούν τις επιθέσεις αυτοκτονίας ως προσωρινό μέτρο. Στην κατηγορία αυτή εμπίπτουν οι πλέον θεαματικές επιχειρήσεις της Χεζμπολάχ την περίοδο 1983-1985, της Χαμάς την περίοδο 1994-1996 και των Τσετσένων ανταρτών την περίοδο 2000-2001. Υπάρχουν όμως και κάποιες περιπτώσεις ισλαμικών οργανώσεων που υιοθετούν τις επιθέσεις αυτοκτονίας ως μόνιμη στρατηγική.

Οι τρομοκρατικές επιθέσεις στις ΗΠΑ μπορεί να φαίνονται μακρινές σε κάποιους Ευρωπαίους. Αλλά το πρόβλημα της μαζικής λαθρομετανάστευσης ισλαμιστών αφορά εξίσου την Ευρώπη. Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχαν υποσχεθεί πως το 2001 θα ήταν το έτος που θα αντιμετώπιζαν όλες μαζί το εκρηκτικό “κοκτέιλ” της ισλαμικής μετανάστευσης. Δυστυχώς δεν έγινε απολύτως τίποτα. Ο καθολικός επίσκοπος Μπίφι στην Ιταλία σε εγκύκλιό του τον Οκτώβριο του 2000 είχε αναδείξει το ανησυχητικό θέμα. Οι πιστοί του Μωάμεθ είναι 22 εκατομμύρια στην Ευρώπη, ένας αριθμός που τρομάζει. Είναι η θρησκεία που επιβάλλει το τσαντόρ στις γυναίκες του Ιράν και της Σαουδικής Αραβίας, η θρησκεία των σφαγών στην Αλγερία, των Ταλιμπάν του Αφγανιστάν και του Σαουδάραβα τρομοκράτη Μπιν Λάντεν.

Στην Ευρώπη το Ισλάμ φθάνει κλεισμένο μέσα στις βαλίτσες των μουσουλμάνων μεταναστών. Έχει γίνει η δεύτερη θρησκεία και τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πιο αισθητή. Η παρουσία της δεν εκδηλώνεται μόνο με μιναρέδες και ημισελήνους και τζαμιά, αλλά και με μυριάδες άλλους τόπους λατρείας, συνήθως κρυμμένους σε διαμερίσματα, καταστήματα, αποθήκες και γκαράζ. Ο αριθμός τους αυξάνεται σταθερά για τις ανάγκες μίας κοινότητας που αυξάνεται και αυτή με τους ίδιους ρυθμούς: 3,8 παιδιά ανά γυναίκα έναντι ευρωπαϊκού μέσου όρου 2,1 παιδιών και ελληνικού μέσου όρου 1,3 παιδιών. Φυσικά οι ισλαμιστές δεν κάνουν διάκριση μεταξύ των χωρών της Δύσεως.

Η Ελλάδα είναι μία από αυτές και βρίσκεται γεωγραφικώς στο σημείο επαφής και ενδεχομένως κρούσεως της χριστιανικής Ευρώπης με την μουσουλμανική Μέση Ανατολή. Πάνω από 20 χώροι (υπόγεια, αποθήκες, γκαράζ, μικρά καταστήματα) σε διαφορετικά σημεία της Αθήνας χρησιμοποιούνται από τους μουσουλμάνους ως τζαμιά. Οι Μπανγκλαντέζοι που ζουν στην Ελλάδα χρησιμοποιούν 5 χώρους στην Αθήνα: δύο στην Ομόνοια και από έναν στην Αγίου Μελετίου, στον ‘Αγιο Ελευθέριο και στα Κάτω Πετράλωνα. Οι Πακιστανοί έχουν 7 τζαμιά: Νέα Ιωνία, Κολωνός, Νίκαια, Περιστέρι, Ομόνοια, Πειραιάς, Κάτω Πετράλωνα. Οι Αιγύπτιοι διαθέτουν 3 χώρους: Καμίνια, Τζιτζιφιές, Μεταξουργείο, ενώ οι ‘Αραβες έχουν τζαμιά στο Γουδί, στην οδό Αχαρνών, στον Νέο Κόσμο, στην οδό Συγγρού.

Το τζαμί στην Παιανία θα επισημοποιήσει την παρουσία των ισλαμιστών στην καρδιά της Ελλάδος.

Υπενθυμίζουμε πως το περασμένο καλοκαίρι νομιμοποιήθηκαν με πράσινες κάρτες χιλιάδες λαθρομετανάστες, στην πλειοψηφία τους μουσουλμάνοι, χωρίς κανένα ουσιαστικό έλεγχο του ποινικού τους μητρώου. Η μακρόχρονη παρουσία στην Ελλάδα δεν αποτελούσε προϋπόθεση για την απόκτηση της πράσινης κάρτας, καθώς μπορούσαν να “αγορασθούν” με ένσημα του ΙΚΑ τα απαιτούμενα δύο έτη παρουσίας. Σε περίπτωση που κάποια ισλαμική τρομοκρατική οργάνωση επιθυμούσε να αποκτήσει ελληνικές πράσινες κάρτες και λαμβάνοντας υπόψην τα τεράστια χρηματικά ποσά που διαθέτουν τέτοιες οργανώσεις είναι πολύ πιθανό ότι δεν θα είχε ιδιαίτερο πρόβλημα. Με αφορμή τις πρωτοφανείς επιθέσεις αυτοκτονίας στις ΗΠΑ και εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, αξίζει να αναρωτηθούμε πόσο ασφαλείς είμαστε απέναντι στην ισλαμική τρομοκρατία.

Πηγή: defencenews.gr