Το Φλεβάρη του 1945, οι Στάλιν, Ρούσβελτ και Τσώρτσιλ, φοβούμενοι εαυτούς και αλλήλους και με νωπή τη μυρωδιά του αίματος που άφησε στο εφιαλτικό διάβα του ο ναζισμός, επεχείρησαν να οριοθετήσουν κανόνες και θεσμούς για το μεταπολεμικό σκηνικό στην Ευρώπη και στον κόσμο…
Ήταν η διάσκεψη της Γιάλτας που σε έναν γεωπολιτικά μοιρασμένο κόσμο, θεσμοθέτησε και ανέθεσε στον ΟΗΕ το ρόλο του θεματοφύλακα στην κατανεμημένη πλέον πίτα των γεωπολιτικών συμφερόντων και προτεραιοτήτων τους.
Ο ψυχρός πόλεμος που ακολούθησε, αφυδάτωσε στην πράξη το ρόλο του ΟΗΕ, περιορίζοντάς των σε μια βιομηχανία παραγωγής ψηφισμάτων και ευχολογίων (που στην πλειοψηφία τους αντιμετωπίστηκαν ως κουρελόχαρτα στη γεωπολιτική αντιπαράθεση), για να ακολουθήσει τέσσερις δεκαετίες αργότερα η καθολική αποδόμηση και του ίδιου του πλαισίου αυτής της γεωπολιτικής συνθήκης, η οποία ενεργοποιήθηκε μετά την κατάρρευση του Σοσιαλισμού, με αφετηρία εκκίνησης την αποσύνθεση της Σοβιετικής Ένωσης στα εξ ων συνετέθη, και κορυφώθηκε με την αντιρωσική μανία που ακολούθησε στις χώρες που συναποτέλεσαν το γνωστό μπλοκ του συμφώνου της Βαρσοβίας.
Σήμερα, η καπιταλιστική παντοκρατορία, συμπιεσμένη μέσα στα ίδια της τα αδιέξοδα και τις αντιπαραθέσεις συμφερόντων, επιχειρεί να αναβιώσει λογικές Γιάλτας που αποσκοπούν στην…
περιχαράκωση ενότητας αγορών και γεωπολιτικών συμφερόντων, κι αυτό σε μια προσπάθεια χαλιναγώγησης των ακραίων φωνών αλλά και του ρίσκου των ισχυρών, που μπορούν να δημιουργήσουν συνθήκες ανάφλεξης σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Η επανάληψη ενός τέτοιου εγχειρήματος…
Θα δημιουργήσει μια νέα φυλακή για τους λαούς… Επιδιώκει να περιορίσει δραστικά τη δυναμική του Έθνους – Κράτους στη σύγχρονη γεωστρατηγική… Θα είναι εκ των πραγμάτων μπολιασμένη με τα στοιχεία της σύγχρονης νεοταξίτικης αντίληψης για τη δομή του κόσμου σε συνθήκες Νέας Εποχής… Και εν τέλει θα προσδώσει ελάχιστα στο εμφανιζόμενο ως κυρίαρχο ζητούμενο, αφού…
- Πρώτον: Οι πρωταγωνιστές μιας τέτοιας νέας συνθήκης, ταυτόχρονα με την υπογραφή της θα έχουν ενεργοποιήσει και τους μηχανισμούς της δραστικής της αυτοϋπονόμευσης. Και…
- Δεύτερον: Σε συνθήκες πραγματικής τεχνολογικής επανάστασης και εκρηκτικότητας των αντιπαραθέσεων στο επίπεδο της γεωπολιτικής, οποιαδήποτε τέτοια συμφωνία είναι προκαταβολικά και εκ των πραγμάτων καταδικασμένη ΚΑΙ να είναι βραχύβια,ΑΛΛΑ ΚΑΙ με τρόπο εκρηκτικό και ανεξέλεγκτο θα επαναφέρει τις οξυμένες αντιπαραθέσεις σε όλα τα επίπεδα.
Και για να προλάβουμε τους αφελείς στους παιδαριώδεις ισχυρισμούς τους, επισημαίνουμε πως, η επένδυση τέτοιων επιδιώξεων με αντινεοταξίτικη φρασεολογία, δεν προσδίδει αντινεοταξίτικο περιεχόμενο σε χειρισμούς που έχουν ταυτότητα πολλαπλά δοκιμασμένηστο πρόσφατο παρελθόν.
Η επίκληση τέτοιας φρασεολογίας, στην καλύτερη περίπτωση συνιστά έναν ύπουλο φερετζέ που αποσκοπεί στο να συγκαλύψει επικοινωνιακά ένα τέρας, που αν σχηματοποιηθεί δε θα αργήσει καθόλου μα καθόλου να αποκαλύψει την αποκρουστική του εμφάνιση.
Από την άποψη αυτή, οι λαοί και οι κυβερνήσεις τους που θέλουν να ισχυρίζονται ότι διαθέτουν πατριωτικό πρόσημο, έχουν μία και μόνη επιλογή…
- Να αντιταχθούν σθεναρά σε κάθε τέτοιο σχεδιασμό χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις…
- Να ενισχύσουν τη λογική της δυναμικής του Έθνους – κράτους ως τη μοναδική βιώσιμη εγγύηση για την ειρηνική συνύπαρξη των λαών…
- Να εργασθούν αταλάντευτα, πέρα και έξω από επίπλαστα ψευτοδιλήμματα, για την ακύρωση και αποδόμηση υπαρχόντων αλλά και επιχειρούμενων ενοποιήσεων, διότι πίσω από τις όποιες διακηρυγμένες προθέσεις, το μόνο βέβαιο είναι πως αποτελούν και τώρα και στο μέλλον, τα σύγχρονα κολαστήρια των λαών.
Θυμηθείτε τα όμορφα λόγια (χρυσά κουτάλια, διεθνής ασφάλεια κλπ) που επένδυσαν στο ευρωενωσιακό εγχείρημα… Δείτε τη κατάντια του στη ζωή και στη καθημερινότητα όλων… Και τότε θα γίνει κατανοητό με πόσο όμορφα λόγια ντύνονται στις μέρες μας οι σύγχρονοι εφιάλτες.
Πηγή:«ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ»
Προσθήκη σχολίου