Το μεγάλο κόλπο των Πολυεθνικών

Οι εργασιακές συνθήκες θα ήταν το αποτέλεσμα συζητήσεων των πολυεθνικών. Και οι εκλεγμένοι ηγέτες ,να είχαν αποδεχτεί ένα προκαθορισμένο πλαίσιο διακυβέρνησης.
Αυτό το εφιαλτικό σενάριο συζητούν οι εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και καμιάς πενηνταριάς άλλων χωρών: ανάμεσά τους οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς, η Νορβηγία, η Αυστραλία, η Ιαπωνία, η Ταϊβάν, το Μεξικό, η Κολομβία, η Χιλή, η Τουρκία, το Πακιστάν… Από τον Φεβρουάριο του 2012, διαπραγματεύονται την Πολυμερή Συμφωνία για τις Υπηρεσίες και επιθυμούν, να έχουν ολοκληρωθεί οι διαπραγματεύσεις και να έχει συναφθεί η συμφωνία μέχρι το 2015. Στις 28 Απριλίου του 2014, οι εκπρόσωποι αυτών των χωρών συναντήθηκαν για να προωθήσουν αυτό το σχέδιο. Ο στόχος του δεν είναι άλλος από την αναβίωση της Γενικής Συμφωνίας για το Εμπόριο των Υπηρεσιών (ΓΣΕΥ). Το 1994, δημιουργήθηκε ο ΠΟΕ.
Η συμφωνία με την οποία ιδρύθηκε ο οργανισμός, προβλέπει ότι κάθε κράτος «θα εξασφαλίσει ότι οι νόμοι του, οι κανονισμοί του και οι διοικητικές διαδικασίες του θα συμμορφώνονται με τις υποχρεώσεις που καθιερώνονται στις συμφωνίες που επισυνάπτονται ως παράρτημα». Η Γενική Συμφωνία για το Εμπόριο των Υπηρεσιών που συγκαταλέγεται σε αυτά τα παραρτήματα, προβλέπεται ότι στοχεύει στη «σταδιακή απελευθέρωση» όλων των υπηρεσιών, μέσα από «διαδοχικές διαπραγματεύσεις, οι οποίες θα πραγματοποιούνται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, με στόχο τη σταδιακή αύξηση του επιπέδου της απελευθέρωσης». Κοντολογίς, ούτε λίγο ούτε πολύ προτείνεται μία παγκοσμιοποιημένη αγορά που θα λειτουργεί οποιαδήποτε εθνικό στοιχείο.
Ποιές είναι οι υπηρεσίες αυτές; Γι’αυτό δραστηριοποιήθηκε ο ΠΟΕ, ο οποίος ταξινομεί τον κλάδο των υπηρεσιών σε δώδεκα τομείς : υπηρεσίες που παρέχονται στις επιχειρήσεις, επικοινωνία, κατασκευαστικός τομέας και τομέας μελετών, υπηρεσιών συμβούλων και εμπειρογνωμόνων, λιανικό εμπόριο, παιδεία, περιβάλλον, χρηματοοικονομικές υπηρεσίες και ασφάλειες, υγεία και κοινωνικές υπηρεσίες, τουρισμός, υπηρεσίες αναψυχής, αθλητισμού και πολιτισμού, μεταφορές και «λοιπές υπηρεσίες που δεν περιλαμβάνονται στους παραπάνω τομείς».
Επίσης καθιερώνει και 160 υποκατηγορίες, ώστε να περιλάβει όλες τις δραστηριότητες του τομέα των υπηρεσιών. Ο συνδυασμός της ταξινόμησης με τη Γενική Συμφωνία για το Εμπόριο των Υπηρεσιών, οδηγεί στο αμετάκλητο τέλος των δημόσιων υπηρεσιών (στους τομείς της υγείας, της παιδείας, των μεταφορών, της ενέργειας κ.λπ.), αφού η λειτουργία των επιμέρους αγορών δεν θα πρέπει να παρεμποδίζεται από την παραμικρή κοινωνική, περιβαλλοντική ή υγειονομική προδιαγραφή. Και το χειρότερο; Οι αλλαγές που θα συμφωνηθούν δεν θα είναι αναστρέψιμες. Στους στόχους περιλαμβάνεται η ιδιωτικοποίηση όλων των τομέων και η παρεμπόδιση οποιασδήποτε μορφής επιστροφής στο δημόσιο χαρακτήρα κάθε δραστηριότητας, η οποία έχει ιδιωτικοποιηθεί ή εμπορευματοποιηθεί. Το νέο σχήμα που επινοήθηκε είχε τον τίτλο Πολυμερής Συμφωνία για τις Υπηρεσίες και στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων συμμετέχουν 50 χώρες.
Το Συμβούλιο των Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δίνει στην Επιτροπή την εντολή για έναρξη των διαπραγματεύσεων στις 18 Μαρτίου του 2013, ενώ το κείμενο στο οποίο περιέχονται οι θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν δίνεται στη δημοσιότητα. Η Πολυμερής Συμφωνία για τις υπηρεσίες, επιβάλλει την αρχή της «εθνικής μεταχείρισης», δηλαδή υποχρεώνει κάθε μέλος να εξασφαλίζει στις υπηρεσίες και στους παρόχους τους που προέρχονται από οποιαδήποτε άλλο κράτος μέλος, μια μεταχείριση τουλάχιστον εξίσου ευνοϊκή με εκείνη που ισχύει για τις δικές της παρεμφερείς υπηρεσίες και τους δικούς της παρεμφερείς παρόχους υπηρεσιών.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι αν μία χώρα χρηματοδοτεί τα νοσοκομεία της με ένα ποσό, θα πρέπει να χρηματοδοτεί με το ίδιο ποσό και ένα φορέα που ήθελε να δραστηριοποιηθεί στην αγορά της με το ίδιο ποσό. Επιπλέον η Συμφωνία προβλέπει ότι θα μπορούσε να απαγορεύσει τα δημόσια μονοπώλια και τους αποκλειστικούς παρόχους υπηρεσιών, ακόμα και σε επίπεδο περιφερειακό ή τοπικό (για παράδειγμα, τις δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης). Μάλιστα, εισάγει τον κανόνα ότι αυτή η αρχή εφαρμόζεται αυτόματα σε όλες τις υπηρεσίες, εκτός κι αν έχουν ρητά εξαιρεθεί και εγγραφεί σε έναν «αρνητικό κατάλογο», ο οποίος βέβαια μπορεί να αναθεωρηθεί.
 
Πηγή: thesecretrealtruth.blogspot.com