Οι χώρες της «BRICS» και το παιγνίδι των πετρελαίων – Ποιος το παίζει; Ποιος το κατευθύνει; Και πού στοχεύει;

Τουλάχιστον όσοι δεν παράγουμε πετρέλαιο απολαμβάνουμε χαμηλές τιμές του προϊόντος αυτού και των υποπροϊόντων του, ως ένα μικρό διάλειμμα στη στημένη «οικονομική-τραπεζική κρίση» που μας δέρνει τα τελευταία χρόνια. 
Αλλά γιατί αυτό το παιγνίδι; 


Ποιος το παίζει; 

Ποιος το κατευθύνει; 

Και πού στοχεύει; 

Ποιες οι συνέπειές του; Και πότε θα τελειώσει; 
Κλασικές ερωτήσεις όσων προσπαθούν να αντιληφθούν τα τεκταινόμενα στο διεθνές ενεργειακό παιγνίδι, όπου η Κύπρος επιθυμεί να ενταχθεί.
Είναι κοινό μυστικό ότι οι ΗΠΑ ξεκίνησαν αυτό το οικονομικό παιγνίδι με κύριο πρωταγωνιστή τη Σαουδική Αραβία (πάντα πιστό όργανο των ΗΠΑ, ιδίως τώρα που η οικογένεια που νέμεται την εξουσία απειλείται και αυτή από τους τζιχαντιστές και τους Σιίτες κατοίκους της) και στόχο την οικονομία της Ρωσίας, του Ιράν και όχι μόνο.
Αυτό έγινε πριν από ένα χρόνο, όταν πραγματοποιήθηκε μια κλειστή συνάντηση μεταξύ ανώτερων Αρχών των ΗΠΑ και της Σαουδικής Αραβίας.
Αυτή η συνάντηση ήταν τόσο μυστική, που ακόμη και στον πρίγκιπα Μπαντάρ, τον επικεφαλής των υπηρεσιών πληροφοριών και τον επικεφαλής του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας, την εποχή εκείνη, δεν είχε επιτραπεί η είσοδος.
Η σύγκρουση στην Ουκρανία ήταν απλώς το πράσινο φως των ΗΠΑ ως μέτρο τάχα πίεσης κατά της Ρωσίας.
Η συμφωνία στοχοποιούσε ανοικτά τη ρωσική οικονομία και το Ιράν, αλλά, με την πάροδο του χρόνου, οι Σαουδάραβες αντιλήφθηκαν ότι το Ιράν δεν αποτελούσε στόχο των ΗΠΑ αλλά, αντιθέτως, κτυπούσε όλες τις ανταγωνιστικές χώρες με υψηλό κόστος εξόρυξης του πετρελαίου, όπως η Βενεζουέλα, η Αγγλία, ακόμα και η Νορβηγία, ακόμα και πολλές αμερικανικές εταιρείες εξόρυξης φυσικού αερίου από τον σχιστόλιθο, που άρχισαν να στέλνουν αρνητικά μηνύματα προς τις ΗΠΑ.
Με στόχο τα 50 δολάρια το βαρέλι ξεκίνησε αυτή η συνομωσία αλλά, όπως δείχνουν τα πράγματα, δεν θα μείνει εκεί αν η Σαουδική Αραβία παρασπονδήσει.
Ακόμα μια παράμετρος που ξέφυγε των αμερικανικών προγραμμάτων ήταν η ενδυνάμωση της νέας οικονομικής συμμαχίας που ακούει στο όνομα «BRICS» και περιλαμβάνει τη Ρωσία, την Κίνα, τις Ινδίες, τη Βενεζουέλα, τη Βραζιλία και έχει τις πόρτες ανοικτές για πολλές άλλες χώρες, που άρχισαν να βλέπουν με συμπάθεια μια οικονομική ένωση που δεν ελέγχεται από τις ιδιωτικές τράπεζες, και οι οποίες με τη σειρά τους ελέγχουν τις τοπικές κυβερνήσεις.
Δηλαδή μια ΕΝΩΣΗ που αποτελεί μια εναλλακτική επιλογή πέραν της μονοπωλιακής εξουσίας του διεθνούς ιδιωτικού τραπεζικού συστήματος, που δεν ακολουθεί ούτε τους βασικούς κανόνες του καπιταλισμού, παρά βασίζεται στην πολιτική στήριξη και παρέμβαση των εξαρτώμενων κυβερνήσεων π.χ. βλέπε νόμο στην Ισπανία που απαγορεύει τις απεργίες.
Αναμένουμε να δούμε τι θα βγει μέσα από αυτές τις κινήσεις των ΗΠΑ και των σαξονικών ευρωπαϊκών χωρών, με τις Ρωσία-Κίνα να αντιστέκονται σθεναρά και να είναι έτοιμες για το τυχοδιωκτικό παιγνίδι στην Ουκρανία, που άφησε άφωνους τους Δυτικούς με την απρόσμενη εξέλιξή του.